Mokasyny to bardzo popularne klasyczne obuwie cechujące się dużym komfortem noszenia; doceniane są głównie ze względu na ich uniwersalność. Sprawdzają się w niezliczonych wariacjach stylistycznych nadając im oryginalny look. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że pierwsze mokasyny nosili…Indianie.

Historia mokasynów

Słowo mokasyn lub mockasin, mawhcasum w języku algonkiańskim, czyli języku używanym przez rdzennych amerykanów zamieszkujących duże tereny Wielkich Jezior oraz Równin w północnej części Ameryki Północnej oznacza but. Zakłada się, że pierwowzorem dzisiejszych mokasynów są buty noszone przez plemiona indiańskie. Tradycyjnie mokasyny wyprawiane były ze skóry łosia, jelenia, wapiti oraz bizona amerykańskiego. Wyróżnia się dwa rodzaje mokasynów:

• O twardej zelówce wykonanej z niewyprawionej skóry, do której doszywano miękką cholewkę i język. Używane były przez Indian z południowego zachodu Ameryki Północnej oraz Indian zamieszkujących Równiny.
• Wycięte całkowicie z jednego kawałka miękkiej skóry i zszywane na podbiciu i pięcie. Noszone były na lesistych i trawiastych terenach we wschodniej i północno- zachodniej części kontynentu.

Poszczególne plemiona miały swój własny unikalny sposób ozdabiania butów, co oprócz różnic w kształcie podeszwy było głównym elementem pozwalającym na rozpoznanie, do którego plemienia dany but należał. Przykładowo, plemiona leśne zamieszkujące wschodnią część Ameryki Północnej ozdabiały swoje buty motywami roślinnymi i zwierzęcymi. Na język i cholewkę naszywano oddzielny kawałek skóry wyszywany szklanymi koralikami lub kolcami jeżozwierza. Udekorowana cholewka mogła być wywinięta jak kołnierz lub owinięta rzemykiem wokół łydki. Mokasyny na specjalne okazje, takie jak ślub czy pogrzeb, miały także dekorowaną podeszwę od spodu. Charakterystycznymi motywami dekoracyjnymi dla ludów z północnych Równin był wzór „dziurki od klucza” oraz wzory w literę „U”. Kolce jeżozwierza zazwyczaj farbowano na kolor purpurowy, czerwony i zielony. Kolorystyka koralików zachowywana była w pięciu kolorach: biały, czerwony, niebieski, zielony oraz żółty w różnych odcieniach. Wybrane motywy wyszywano głównie na białym tle. Wyjątek stanowiły dwa plemiona: Wrony i Assiniboin, które stosowały tło błękitne. Mokasyny czasami były wzmacniane oraz ozdabiane dodatkowymi kawałkami skóry lub futra, frędzlami, dzwoneczkami czy rąbkami. Frędzle służyły nie tylko do ozdoby, ale także do zacierania śladów.

Kobiece oraz dziecięce mokasyny nie różniły od męskich odpowiedników pod względem zdobień, natomiast w plemionach Kiowa i Szejenów niezamężne kobiety nosiły mokasyny z cholewkami sięgającymi do kolan.

Biali osadnicy przejęli od rdzennych ludów mokasyny ze względów praktycznych. Obuwie to było doskonale przystosowane do panujących tam warunków. Współcześnie wyrabiane przez rzemieślników rdzennego pochodzenia mokasyny odzwierciedlają wielowiekową tradycję.